Δημήτρης Μαρίνος - Του μαντολίνου

Δίσκος του Ζακυνθινού δεξιοτέχνη μαντολινίστα, Δημήτρη Μαρίνου.
Μουσική επιμέλεια - παραγωγή: Δημήτρης Λάγιος
Έτος κυκλοφορίας: 1987

Ο δίσκος περιλαμβάνει συνθέτες από τα τέσσερα μεγάλα νησιά του Ιονίου, με (ευνόητη) έμφαση στη Ζάκυνθο (με τους Παξούς και την Ιθάκη να εκπροσωπούνται μόνο σε τίτλους κομματιών):
- Κέρκυρα (Σαμάρας, Λαμπελέτ)
- Λευκάδα (Σφέτσας)
- Κεφαλλονιά (Λαυράγκας)
- Ζάκυνθος (παραδοσιακό, Καρρέρ, Βισβάρδης, Ξένος, Λάγιος)

Περιλαμβάνει συνθέτες από διάφορες εποχές, με παλαιότερο τον Καρρέρ και νεότερο το Λάγιο.

Υφολογικά έχει πολλές εναλλαγές, που διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον του ακροατή: Κομμάτια για σόλο μαντολίνο (Σαμάρας, Ξένος), για μαντολίνο και πιάνο (Λαυράγκας, Καρρέρ, Σφέτσας, Λάγιος, Βισβάρδης), για μαντολίνο και κιθάρα (Λαμπελέτ), καθώς και για σύνολο (παραδοσιακό, Λάγιος), και επιρροές που κυμαίνονται από την παραδοσιακή μουσική μέχρι τη ροκ.

Τα περισσότερα κομμάτια είναι μεταγραφές, ενώ το έργο του Ξένου γράφτηκε ειδικά για την έκδοση.

Εκτός από το Δημήτρη Μαρίνο, παίζουν:
- Νέλλη Σεμιτέκολο: πιάνο
- Γιώργος Σκαβάρας: κλασική κιθάρα (και ηλεκτρική κιθάρα, στο σύνολο)

στο σύνολο παίζουν και οι:
- Βασίλης Κοπανίκης: πλήκτρα
- Χρήστος Βογιατζής: μπάσο
- Θανάσης Κιπενής: Τύμπανα

Προσθέτω κάποιες πληροφορίες γύρω από το δίσκο, που δεν αναφέρονται αλλά έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, και τις οποίες είχα την τύχη να μάθω, κυρίως μέσω επικοινωνίας με τον ίδιο το Μαρίνο:
- Ο ισπανικός χορός του Σαμάρα αποτελεί μεταγραφή του Μαρίνου για τέσσερα μαντολίνα, τα οποία έπαιξε ο ίδιος με τη στούντιο τεχνική του over-dubbing.
- Τα κομμάτια "Ένα παράξενο νοσταλγικό καλοκαίρι" και "Το τραγούδι της νύχτας" μεταγράφηκαν από το συνθέτη από την αρχική του εκδοχή για πιάνο σόλο, από τον πρώτο τόμο της συλλογής του Σφέτσα "Στο ρεύμα του ήλιου" (ο οποίος εν τούτοις επιγράφεται "12 κομμάτια για πιάνο ή άλλους οργανικούς συνδυασμούς").
- Το μεσαίο (αργό) μέρος του κομματιού "Παξοί-Αντίπαξοι" προέρχεται από ένα αχρησιμοποίητο τραγούδι του δίσκου "Ο ήλιος ο ηλιάτορας" (1982, σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη). Στο ίδιο κομμάτι, κατ' εξαίρεση δεν παίζει πιάνο η Σεμιτέκολο, αλλά ο συνθέτης, Δημήτρης Λάγιος.

Και μια επισήμανση:
Ο Γέρανος (ή μεγάλος ζακυνθινός), είναι ο αστικός "Γιαργηττός". Ο Λάγιος τον μετονόμασε εύλογα για να τον διαχωρίσει από τον ομώνυμο χορό που παίζεται στην ορεινή Ζάκυνθο με "ταμπουρλονιάκαρα" (νιάκαρα ή ανάκαρα = ζουρνάς). Η παρούσα διασκευή έγινε από τα μέλη του ροκ συνόλου. Το κομμάτι είχε δισκογραφηθεί στην παραδοσιακή του εκδοχή (με σολίστα πάλι το Μαρίνο) στο λαογραφικό δίσκο του Λάγιου "Λαϊκά τραγούδια της Ζάκυνθος" (1983).